Metale można łączyć na wiele sposobów. W wielu przypadkach najkorzystniej jest użyć nitów albo śrub, bardzo popularne jest także spawanie. Ono zapewnia dużą wytrzymałość łączeń, lecz wymaga użycia specjalistycznego sprzętu, a poza tym mocno ingeruje w strukturę materiałów. W niejednej sytuacji także się korzysta z lutowania, a w zasadzie z dwóch jego odmian. Rodzaj pierwszy to lutowanie miękkie, przede wszystkim używane do produkcji rozmaitych elektronicznych elementów. Wszystkie części, takie jak rezystory, kondensatory czy układy cyfrowe, mocowane są na płytkach za pomocą stopu cyny z miedzią albo ołowiem. Obecnie ze względu na potrzebę dużej precyzji zajmują się tym zaawansowane maszyny, ale fachowców z lutownicami ręcznymi również się jeszcze spotyka.
W metodzie tej temperatura pracy nie przekracza czterystu stopni, ponieważ tyle maksymalnie będą potrzebować luty do tego, aby się dobrze roztopić. Z miękkiego lutowania także się niekiedy korzysta przy różnego rodzaju instalacjach wodnych i grzewczych, lecz wyłącznie wtedy gdy temperatura medium w środku nie przekracza 110 stopni. Kolejną metodą lutowania, trochę mniej popularną i znaną, jest lutowanie twarde. W jego przypadku temperatura pracy będzie większa niż 450 stopniu, dlatego też wykorzystuje się całkiem odmienne rodzaje lutów, na przykład takie jak miedziane, srebrne czy fosforowe.
Zupełnie inny jest także stosowany sprzęt, wykorzystuje się między innymi lampy lutownicze, lutownice indukcyjne i palniki na różne gazy. Przy pomocy lutowania twardego można łączyć wiele różnych rodzajów metali. Dobrze nadaje się do tego stal, miedź, brąz i mosiądz, lecz również różne szlachetne metale. Metoda ta daje wytrzymałe i mocne spoiwa, odporne na rozciąganie i wysoką temperaturę. Z tego też powodu często tą metodą robi się różnego rodzaju instalacje, jakie potem są wytrzymałe i solidne. Przy takim lutowaniu mogą się tworzyć szkodliwe związki, dlatego też bardzo ważne jest aby ewentualne prace robić w dobrze wentylowanych pomieszczeniach.
+Tekst Sponsorowany+